Jiu Jitsu

Het Japanse Jiu-Jitsu is van oorsprong geen vechtsport maar een vechtkunst waarin elke techniek die bewaard is gebleven dat is omdat het nut van de techniek op het slagveld gebleken is.

De technieken van het Jiu-Jitsu werden door de Samurai gebruikt als zij ontwapend waren of door gebrek aan ruimte hun wapens niet konden gebruiken.

Het oude Japanse Jiu-Jitsu was niet afkomstig van één school of één methode maar veel eerder een verzamelnaam voor de Technieken die onafhankelijke scholen alleen aan hun leerlingen leerden.

Het was Jigoro Kano Senseï die in het midden van de negentiende eeuw door Japan reisde om van diverse oude leraren die schoolgebonden technieken te leren en te verzamelen.
Hij werd van veel oorspronkelijke Ryu’s (scholen) de schatbewaarder.

Uiteindelijk ontwierp Kano het Judo Waarin veel van de Japanse Krijgskunst technieken maar ook de moraal van “de Samoeraï” zijn terug te vinden.
Dit komt nadrukkelijk naar voren in de Oude Kata’s Zoals het Kime no Kata,Koshiki no Kata.
Waarin zelfs de wapens en het harnas van de Samouraï een rol spelen.

Het Europese JiuJitsu is evenals het Japanse een verzameling vecht technieken waarin het tijdsbeeld en de trend van invloed zijn.
Is het Jiu-Jitsu aan het begin van de twintigste eeuw vooral een verzameling Arm en beenklemmen met hier en daar een worp of verwurging, al snel is de Europese invloed te zien Verdedigingen tegen westerse vechtkunsten als boksen, worstellen en savate doen vanaf de jaren veertig hun intrede.
In de jaren Zeventig beïnvloedt “Karate” met haar schoppen en stoten het Jiu-Jitsu, en dit gebeurd ook met trends als Kickboksen, Freefight, en de huidige trend van reality based combat sports. JiuJitsu is veranderd in een modern vechtsysteem dat zich aanpast aan de tijd.